H επιστροφή της απόκοσμης Kate Bush

Η πιο αλλόκοτα γοητευτική μορφή της Βρετανικής μουσικής, επισκέπτεται το παρελθόν της, δίνει το φιλί της ζωής σε δύο παλιότερα άλμπουμ της μέσα από το πρόσφατο Director’s Cut και μιλάει για το τότε και το τώρα στην πρώτη συνέντευξη της εδώ και 5 χρόνια.Το απόσπασμα της συνέντευξης είναι από το περιοδικό Μojo, τεύχος 211.

Σου συνέβη στο Director’s Cut, όσο άλλαζες ένα κομμάτι τόσο λιγότερο να σου άρεσε το αυθεντικό; Το “Rubberband Girl” είναι σχεδόν αγνώριστο!(Γελάει) Η αυθεντική εκτέλεση του “Rubberband”είναι.... ας πούμε πως είναι ένα χαρούμενο τραγούδι. Ήμουν αρκετά ικανοποιημένη με το αυθεντικό, άλλά ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό. Είναι το λιγότερο αγαπημένο μου κομμάτι. Για να είμαι ειλικρινής, είχα σκεφτεί να το αφαιρέσω από το άλμπουμ.

Είναι το λιγότερο αγαπημένο σου από το Director’s Cut;Nαι, γιατί δεν έμοιαζε τόσο ενδιαφέρον όσο τα άλλα κομμάτια. Αλλά την ίδια στιγμή σκέφτηκα πως είναι ένα διασκεδαστικό και θα ήταν καλό να συμπεριληφθεί στο άλμπουμ. Είναι ένα χαζό pop τραγουδάκι. Αλλά λατρεύω το μπάσο του Danny Thomspson και την κιθάρα του Danny McIntosh) σε αυτό.

Όταν ξεκίνησες να ηχογραφείς το Sensual World, ένιωσες ποτέ τρομοκρατημένη από την εμπορική επιτυχία του Hounds Of Love;Δεν θα το έλεγα. Ήμουν πολύ απορροφημένη με την ανταπόκριση του Hounds Of Love. Δεν θα έλεγα πως η επιτυχία του ήταν απειλητική για τη δημιουργία νέου υλικού, αντιθέτως ήταν καθησυχαστική. Έδωσε στην αυτοπεποίθησή μου μια γερή σπρωξιά. Με το The Dreaming (σ.σ. το άλμπουμ πριν το Hounds Of Love), ήταν η πρώτη φορά που μπορούσα να κάνω αυτό που ήθελα, χωρίς να δουλεύω με συνεργασίες ή με παραγωγό, όπως είχε γίνει στους δύο πρώτους δίσκους. Ήταν πολύ δύσκολο άλμπουμ. Μετά επικράτησε η αντίληψη πως ήταν περίεργο άλμπουμ,  κάτι που εισέπραξα ως κομπλιμέντο. Με κάποιον τρόπο, ο ρόλος μου ως παραγωγός συνδέθηκε με σχόλια τύπου “είναι περίεργο, δεν είναι εμπορικό” κ.λ.π

Η μητέρα σου δυστυχώς πέθανε κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του The Red Shoes. Εκτός από το προφανές αντίκτυπο που είχε σε σένα προσωπικά, επηρέασε καθόλου και το άλμπουμ;

Ναι, έτσι πιστεύω. Όλα τα τραγούδια βέβαια ήταν ήδη γραμμένα οπότε δεν νομίζω πως βγήκε πολύ στο ύφος του άλμπουμ. Αλλά ναι, ήταν μια συνταρακτική εμπειρία για μένα και όλη την οικογένεια μου. Οπότε ίσως να υπάρχει εκεί μέσα, ως συναίσθημα. Αυτό που αντιλαμβάνομαι όταν ακούω τα κομμάτια αυτής της περιόδου, είναι τον εαυτό μουτότε να προσπαθεί πολύ και σε κάποιες περιπτώσεις, να προσπαθεί πάρα πολύ. Πιστεύω όμως ότι υπάρχουν μερικά καλά, ήσυχα τραγούδια σε αυτό το άλμπουμ, η παραγωγή όμως, θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Δεν ήταν εύκολη περίοδος της ζωής μου. Αλλά είναι ωραίο που τώρα έχω την ευκαιρία και μπορώ να γυρίσω πίσω και να ‘αμβλύνω’, ο,τι δεν μου άρεσε.